Το κράτος "πατερούλης" και οι "μαφιόζικες" τακτικές του

Αντιλαμβάνομαι απόλυτα ότι είναι αρκετά βαρύς ο τίτλος του σημερινού μου σημειώματος. Συγχωρήστε με, αλλά μου ήταν αδύνατον να συγκρατηθώ μετά από τη συζήτηση που είχα με καταξιωμένο μεγάλο επιχειρηματία του ευρύτερου κλάδου της χημικής βιομηχανίας σχετικά με την αντιμετώπιση που έχει ο βιομηχανικός αυτός κλάδος στην προσπάθειά του να ξεπεράσει τη δίνη που έχει προκαλέσει η ξέφρενη πορεία των τιμών του πετρελαίου μέχρι προ μηνός τουλάχιστον.

Εάν δεν θέλετε να με συγχωρήσετε έχετε την υπομονή να διαβάσετε το διάλογο που είχα μαζί του. Δεχθείτε, ασφαλώς, ότι διασταύρωσα τα όσα μου είπε και με άλλους επιχειρηματίες του ίδιου και παρόμοιων κλάδων. Και τέλος βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα χωρίς να συμμεριστείτε τα σχόλιά μου.

Είπαμε, που λέτε, (μου διηγείται ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας) "τώρα που κόπασε ο ίλιγγος με τις τιμές του πετρελαίου που παρεμβάλλεται ως πρώτη ύλη και σε προϊόντα μας να κάνουμε κάποιες αναπροσαρμογές στις τιμές, ίσα-ίσα για να τα φέρουμε βόλτα με τον ανταγωνισμό. Θεωρήσαμε δε ορθό, για λόγους τάξεως, να ενημερώσουμε και τη δημόσια διοίκηση. Σε συζήτηση που είχαμε με αρμόδιο κυβερνητικό παράγοντα εξηγώντας του τις ζημιές που έχουμε με τις σημερινές τιμές και την αύξηση των τιμών πετρελαίου είχαμε την εξής αντίδραση: ΄Μα εμείς ως κυβέρνηση θέλουμε να συγκρατηθούν οι τιμές και κατά συνέπεια δεν θα μας εύρισκε σύμφωνους καμιά αύξηση΄."

"Παγώσαμε" (συνεχίζει ο επιχειρηματίας) "αλλά αντιτάξαμε το εξής επιχείρημα: Μπορεί να θέλετε συγκράτηση τιμών, αλλά σε μια ελεύθερη οικονομία το λόγο τον έχει ο ανταγωνισμός και όχι οι πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων... Συνεχίσαμε μάλιστα να αδυνατούμε να συνέλθουμε όταν ακούσαμε την εξής απάντηση: ΄μπορεί να λέτε εσείς αυτά, αλλά η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί στο λαό παρέμβαση στις επιχειρήσεις και συμφωνίες για τη συγκράτηση των τιμών΄. Και τότε απλώς ψελλίσαμε: Όμως δεν συνεννοηθήκατε μαζί μας για να σας πούμε αν αντέχουμε τη συγκράτηση των τιμών. ΄Σύμφωνοι΄ (λέει ο κυβερνητικός παράγοντας) ΄αλλά τώρα υποσχεθήκαμε συγκράτηση των τιμών και πρέπει να μας βοηθήσετε να την κάνουμε΄."

"Αλλά εκεί που η αγανάκτησή μας ξεπέρασε κάθε όριο ήταν" (συμπληρώνει ο συνομιλητής μου) "όταν του υπενθυμίσαμε ότι δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να ζητήσουμε έγκριση για την αναπροσαρμογή των τιμών... Για να μας απαντήσει, με μειδίαμα νοήματος: ΄Δεν έχετε υποχρέωση, αλλά και εμείς έχουμε άλλους τρόπους να σας πείσουμε... Και για να έχετε πλήρη εικόνα (καταλήγει ο επιχειρηματίας) σας λέγω ότι οι άλλοι τρόποι είναι: Ξαφνική επίσκεψη του ΣΔΟΕ. Έκτακτος έλεγχος περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Έλεγχος για την τήρηση κανόνων ασφαλείας. Έλεγχος για τυχόν καρτέλ στις τιμές. Αμφισβήτηση της τήρησης κανόνων ποιότητας και άλλα παρόμοια΄."

Δεν έχω απολύτως κανένα λόγο να αμφισβητήσω το διάλογο που μου παρουσίασε ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας γιατί αφενός παρόμοια περιστατικά γνωρίζουμε όλοι μας και αφετέρου πράγματι η κυβέρνηση πασχίζει με κάθε τρόπο να επιτύχει συγκράτηση των τιμών.

Σε ποιους όμως. Μόνο στους ιδιώτες επιχειρηματίες. Γιατί το «κράτος πατερούλης» θέλει να δείξει στο λαό του ότι τον προστατεύει από τον αιμοδιψή βιομήχανο. Τον προστατεύει από τον αδηφάγο επιχειρηματία. Μιας και στην Ελλάδα το κέρδος από ιδιώτες είναι περίπου ποινικό αδίκημα. Το «κράτος πατερούλης» όμως δεν παρεμβαίνει καθόλου στα κρατικά μονοπώλια και δεν τα καταδικάζει όταν μιλάνε για ζημιές από το πετρέλαιο και τις άλλες πρώτες ύλες. Τα επιβραβεύει μάλιστα με γενναίες αυξήσεις όπως έγινε στη ΔΕΗ, στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τώρα θα γίνει και με το νερό. Εκεί δεν εξετάζει το «κράτος πατερούλης» ούτε ότι γίνονται ζημιές, παρά τις αυξήσεις, ούτε ότι σε ένα χρόνο τα ίδια κρατικά μονοπώλια ζητούν και άλλες αυξήσεις.

Γιατί εκεί δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Γιατί εκεί έχει και το ίδιο το κράτος συμφέροντα. Γιατί τα κρατικά μονοπώλια είναι και χώροι εξυπηρέτησης κομματικών και κυβερνητικών στόχων.

Έτσι το «κράτος πατερούλης» οδηγείται σε μαφιόζικες μεθόδους. Εμμέσους εκβιασμούς για φορολογικούς και άλλους ελέγχους. Παραπομπές στη χλεύη της κοινής γνώμης με δήθεν εξέταση τυχόν καρτέλ στις τιμές. Σπάσιμο των νεύρων των επιχειρηματιών με κωλυσιεργία στην εξέταση των υποθέσεων πιθανών καρτέλ. Ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών του ΙΚΑ, των υπηρεσιών προστασίας του περιβάλλοντος, των Νομαρχιών. Ακόμη και των Δημοτικών Αρχών αν ελέγχονται από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση.

Και μετά: Και μετά απ΄ όλα αυτά το «κράτος πατερούλης» βγαίνει στο λαό και κομπάζει ότι συγκράτησε τις τιμές. Δεν του αποκαλύπτει, όμως, ότι δεν μπορεί να συγκρατήσει ούτε την οργή των επιχειρηματιών, ούτε τους ίδιους τους επιχειρηματίες από τη σκέψη να μεταναστεύσουν επιχειρηματικά σε μια άλλη γειτονική χώρα όπου οι κανόνες είναι ορατοί και τουλάχιστον περισσότερο ηθικοί.

Αρθρογράφος: Γιώργος Κράλογλου