Συχνά ακούγεται ότι η σημερινή γενιά αμοίβεται το ίδιο ικανοποιητικά με την προηγούμενη, εξακολουθεί να καταναλώνει τα ίδια βασικά αγαθά απλώς οι δαπάνες σε αγαθά πολυτελείας έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που εξανεμίζουν τις παραπάνω αποδοχές. Το βίντεο υποστηρίζει το αντίθετο. Συγκεκριμένα οι δαπάνες για φαγητό είναι μειωμένες κατά 18% (17:32), για οικοσυσκευές -52% (19:01), τα έξοδα για αυτοκίνητο -24% (19:31) και στο ίδιο μοτίβο ακολουθούν οι δαπάνες για τσιγάρα, αλκοόλ, παιδικές τροφές και άλλα αγαθά ευρείας κατανάλωσης.
Τα έξοδα προκύπτουν από άλλες κατηγορίες. Τα έξοδα για αποπληρωμή υποθηκών αυξήθηκαν +76%, για ασφάλειες υγείας +74%, οι δαπάνες για την φροντίδα των παιδιών +100% και οι φόροι στο +25%. Ένα άλλο στοιχείο που ίσως μοιάζει αντιφατικό με την πρώτη παράγραφο είναι ότι οι δαπάνες για το αυτοκίνητο αυξήθηκαν +52%. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ναι μεν οι τιμές των αυτοκινήτων έπεσαν, αλλά επειδή σήμερα όλο και περισσότερες οικογένεις αγοράζουν 2 και 3 αμάξια τα συνολικά έξοδα ανέβηκαν.
Το πρώτο μέρος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν μια οικογένεια στην οποία δουλεύουν και οι δύο γονείς, ξοδέψει τα χρήματα που απαιτούνται για να καλύψει 5 βασικές ανάγκες της, στο τέλος θα καταλήξει να έχει λιγότερα χρήματα διαθέσιμα από μια οικογένεια του '70 όπου δούλευε μόνο το ένα μέλος. Επίσης επειδή τα έσοδα της οικογένειας σήμερα εξαρτώνται από δυο άτομα οι πιθανότητες να χαθεί το εισόδημα της(ακόμα κι αν η τυχαία πιθανότητα ανεργίας παραμείνει ίδια) αυτομάτως διπλασιάζεται. Άλλο ένα αρνητικό επακόλουθο είναι ότι σε περίπτωση που συμβεί κάποια ατυχία (απόλυση, τραυματισμός) στο ένα μέλος της οικογένειας δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για να αναπληρωθεί το χαμένο εισόδημα.
Στη συνέχεια αναφέρονται στην διάλεξη κάποια ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία:
30:26 Η πιθανότητα πτώσης του εισοδήματος κατά 20% ή και περισσότερο, αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 11%
32:28 Ενώ την δεκαετία του '70 η γυναίκα είχε δικαίωμα να παραμείνει στο νοσοκομείο έως και πέντε ημέρες μετά την γέννα, σήμερα ο χρόνος παραμονής περιορίζεται σε μόλις 24 ώρες.
37:44 Το ποσοστό οικονομικής αστάθειας για μια οικογένεια με παιδιά αυξήθηκε κατά 95%
41:28 Το τυπικό μοντέλο που έκανε μια ασφάλεια ζωής πριν από 30 χρόνια ήταν άντρας, άγαμος, γύρω στα 25. Το σημερινό είναι άντρας, παντρεμένος με 2 παιδιά και άνω των 35. Ακόμα ένα στοιχείο για τις ασφάλειες ζωής είναι ότι το 2001, 1.400.000 άνθρωποι έχασαν την ασφάλειας ζωής τους παρόλο που οι 800.000 από αυτούς είχαν εισόδηματα μεγαλύτερα των 40.000$
49:15 Παραθέτονται διάφορα διαγράμματα που αφορούν την χρεωκοπία. Εκτός των άλλων αναφέρεται ότι στατιστικά, περισσότερα παιδιά θα βιώσουν την χρεωκοπία στην οικογένεια παρά τον χωρισμό, παρόλο που το 85% αυτών που χρεωκοπούν το κρύβουν από γονείς, συγγενείς, συναδέλφους, φίλους και κυρίως τα παιδιά τους.
"I'm afraid we are moving from a 3-class society to a 2-class society"
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην κα Warren η οποία πιστεύει ότι θα φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα υπάρχει μια ανώτερη τάξη, όχι απαραίτητα όλοι δισεκατομμυριούχοι, οι οποίοι θα έχουν μια εξασφαλισμένη δουλειά, δεν θα έχουν υψηλά χρέη, δεν θα αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και θα καταφέρνουν να αποταμιεύουν μερικά ποσά για την κάλυψη έκτακτων αναγκών και όλοι οι υπόλοιποι θα ανήκουν στην κατώτερη τάξη, υπερχρεωμένοι, ανασφάλιστοι και ισοβίως εξαρτημένοι από την καθημερινή εργασία.
Προς το τέλος της ομιλίας της (52:49) ανακεφαλαιώνει και φτάνει σε συμπεράσματα που κάθε άλλο παρά ευοίωνα είναι. Προβλέπει ότι εφόσον οι φτωχοί θα έχουν λιγότερους διαθέσιμους πόρους να διεκδικήσουν, η παρακίνηση τους να προσφέρουν στην κοινωνία θα μειώνεται συνεχώς και λόγω των κοινωνικοικονομικών αλλαγών που θα επέρθουν στην μεσαία τάξη, θα είναι πολύ δύσκολο να εξασφαλίσει ένας φτωχός ένα καλύτερο επίπεδο ζωής.
"There is no place for the poor to go"
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου