Να ποιοι δεν πληρώνουν φόρους

Οι επιχειρήσεις πληρώνουν φόρους. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν φόρους. Υπάρχουν, όμως, δεκάδες άλλες κατηγορίες που δεν πληρώνουν φόρους. Φυσικό είναι οι άνθρωποι αυτοί να θέλουν να συνεχίσουν να μην πληρώνουν φόρους και έχουν δεκάδες δικαιολογίες για να στηρίξουν την επιχειρηματολογία τους. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι έχουν το μεγάλο όπλο της ψήφου και γι΄ αυτό κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει. Λογιστής μας εξιστορεί μία και μόνο περίπτωση.

Γράφει, λοιπόν, ο άνθρωπος για την περιουσιακή κατάσταση ενός αγρότη:

"Έχει στη κατοχή του 20 στρέμματα βερίκοκα, 50 στρέμματα ελιές, 10 στρέμματα αχλάδια και 10 στρέμματα ακτινίδια

Αυτός ο αγρότης που έχει συνολικά 100 στρέμματα κλήρο, δήλωσε στη φορολογική του δήλωση οικονομικού έτους 2008 τεκμαρτό εισόδημα 12.606,70 ευρώ και πλήρωσε φόρο 0,00 ευρώ.

Σε περίπτωση που δε γνωρίζετε σχετικά, τεκμαρτό εισόδημα είναι το εισόδημα που θεωρεί το Υπουργείο Οικονομικών ότι έχει ο αγρότης ανά στρέμμα με συγκεκριμένη καλλιέργεια. Το υπουργείο εκδίδει κάθε χρόνο πίνακες με τις τιμές αυτές.

Αναλυτικά εδώ: http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?autocom=downloads&showcat=11

Αυτός ο αγρότης έχει μείωση δασμών για το αγροτικό αυτοκίνητο (δε με ενδιαφέρουν τα αγροτικά μηχανήματα).
Αυτός ο αγρότης έχει μείωση φόρου στο πετρέλαιο (ζεσταίνουμε και το σπίτι).
Αυτός είναι ένας μέσος αγρότης στο Νομό Κορινθίας.
Αυτός ο αγρότης έχει προστασία εισοδήματος (ΕΛΓΑ).
Αυτός ο αγρότης πληρώνει γελοία ποσά εισφορών στον Ο.Γ.Α. (περίπου 1.000,00 ευρώ ετησίως για την ανώτατη κλίμακα).

Ερώτηση:
Με 12.606,70 ευρώ είναι δυνατόν να ζει ένα ζευγάρι, ενώ ταυτόχρονα σπουδάζει τρία παιδιά στη Θεσσαλονίκη και να διαπραγματεύονται αγορά μετρητοίς κατοικίας για τη μία κόρη τους λόγω γάμου;

Συνεχώς το υπουργείο Οικονομικών αυξάνει τους υπάρχοντες φόρους. Ξέρετε πόσες είναι οι διαφορές του σημερινού φορολογικού νόμου απο αυτόν του 1955 που αφορούσε τα φυσικά πρόσωπα; Ελάχιστες".

Σχόλιο; Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να πούμε εμείς κάτι περισσότερο, πέρα από το ότι αυτή είναι μία πραγματικότητα που τη γνωρίζουν όλοι. Αν η κυβέρνηση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση, ήθελε να φέρει τη "φορολογική δικαιοσύνη", ήξερε τον τρόπο. Αλλά ο τρόπος αυτός έχει κόστος και δεν είναι πρόθυμοι να το αναλάβουν. Κι ο λόγος είναι απλός: Δε νοιάζονται για τη δικαιοσύνη και ας κόπτονται για αυτή. Δε νοιάζονται για τη χώρα και τους πολίτες της και ας μιλούν όλη την ώρα στο όνομά τους. Τους ενδιαφέρει να παραμείνουν στις θέσεις τους. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.

Αρθρογράφος: Θανάσης Μαυρίδης